Mijn verhaal

Vanaf kinds af aan wist ik dat wat ik het liefste doe, is voor mensen zorgen, mensen helpen weer vrolijkheid en trotsheid te voelen binnen- en met zichzelf. Ik had al heel vroeg in de gaten dat mensen zich soms slecht voelen omdat zij het gevoel hebben aan andermans verwachtingen te moeten voldoen. Dat men zich verplicht voelt zich anders te gedragen dan dat zij daadwerkelijk zijn, dit helaas ten koste van wie zij in essentie zijn. Een motto die ik sindsdien hanteert is “je dient jezelf nooit kwijt te raken, alleen maar verfijnen tot een completere jij”.

In het leven maken wij soms hele nare ervaringen mee, pijnlijke situaties en soms traumatische gebeurtenissen die in ons systeem genesteld worden. Door de jaren heen kunnen wij sommige corresponderende beelden vergeten, maar vanuit onze onderbewuste manifesteert dit zich in onze gedrag, gedachten en de vorm die wij situaties, meningen of gedachten interpreteren. Onbedoeld en onbewust kunnen wij anderen hiermee kwetsen maar vooral onszelf in de weg zitten. De sleutel naar persoonlijke groei is (zelf) acceptatie. Door te accepteren wat er is geweest en werken aan wat er is, zal er rust binnen jezelf ontstaan. Rust in je hoofd en acceptatie maken ruimte voor veranderingen, knopen doorhakken en nieuwe keuzes durven maken.

Inmiddels werk ik al ruim 30 jaren in de zorgsector. Door de jaren heen heb ik heel veel van de zorgbehoevenden (met en zonder een indicatie) geleerd, maar de belangrijkste les voor mij was en is nog steeds, “luisteren naar wat er daadwerkelijk wordt gezegd of getoond”. Het gevoel achter de gekozen woorden blootleggen en het gedrag wat iemand laat zien, vertellen mij veel. Het werken met mensen en het zien groeien van elk individu is mijn passie. De wereld kan ik niet veranderen, maar een steentje bijdragen om iemand zich beter met zichzelf te laten voelen schenkt mij voldoening met het werk dat ik mag doen.

Angeline Martis